Το variete του μήνα: ΚΑΙ πυρκαγιές ΚΑΙ spot-the-cock! Καραμανλής-πούτσος:The Remix!!!!

Η φωτογραφία που απεικονίζει τον αξιαγάπητο Πρωθυπορδό... εεε, Πρωθυπουργό μας, είναι ένα remix της πρώτης spot-the-cock φωτογραφίας που παρουσιάστηκε στο blog "Υβρεολόγιον". Ξέρετε τι λένε; Μια είκονα, χίλια κιλομπάιτ.

Είναι μια παράξενη περίοδος για αυτή τη χώρα με τα υπέροχα κάλη (τον Παρθενώνα, τις θάλασσες, εμένα). Φωτιές παντού! Δεν θα ασχοληθώ καθόλου με τον σχολιασμό τις επικαιρότητας, αυτό το έχουν αναλάβει 20 μαλάκες στην τηλεόραση και άλλοι 10 μαλάκες στα blog. Θα εμπνευστώ, όμως, τόσο απο τις πυρκαγιές αλλά και από την φωτογραφία του πρωθυπουργού μας και θα δημιουργήσω ξανά, ο πούστης, μια λέξη που πλησιάζει λίγο την ομορφιά του πνευματικού μου κόσμου.

(Μισό, σφίγγομαι)

Πυρόγκαβλο, το=Το γκαβλί που πετάει φωτιές (μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά με την κατάλληλη συνδεσμολογία)
"Ξέρω, εσύ έβαλες φωτιά στην Πελλοπόνησο. Είσαι μεγάλο πυρόγκαβλο"
"Ο Νίκος το πυρόγκαβλο"
"Η ψωλή μου φλόγες βγάζει, λες να είναι πετρογκάζι;" (Παρόμοια έννοια)

Σύνθετη λέξη, αποτελούμενη από το πυρ (φωτιά) και το γκαβλί (πέος εν στύση). Χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις αναφοράς σε υπερ-γαμιάδες, άτομα των οποίων το πέος θα έπρεπε να σπινθηροβολεί έως ανάφλεξης λόγω της συνεχόμενης τριβής του με τις μουνότριχες.

Αυτά τα λίγα, προς το παρόν, αγαπητά πνευματικά μου τέκνα. Σας εύχομαι να γαμήσετε σήμερα το βράδυ.

Με εκτίμηση,
Το πυρόγκαβλο
Επίτιμος Καθηγητής Υβρεολογίας ΑΠΘ.
Π. Α.

[Οι χριστοπαναγίες ~ Ένα... δύσκολο θέμα ]

Αξιότιμοί μου μαθητές,

καλωσορίσατε ακόμη μια φορά στο εκπληκτικό και συναρπαστικό μου blog, στο ανατρεπτικό και ως επι το πλείστον εκπαιδευτικό Υβρεολόγιον.

Αυτή τη φορά θα σας διδάξω με αγάπη, για ένα θέμα που απασχολεί όλους τους ανθρώπους του χώρου μας. Το θέμα μας είναι, λοιπόν, οι Χριστοπαναγίες.

Ως Χριστοπαναγίες ορίζουμε φυσικά τις ύβρεις που εμπλέκουν τα θεία. Αυτές μπορεί να είναι απο το "Γαμώ τον ****** σου" έως το "Η πούτσα του Μωάμεθ". Οφ κόρσ, οι περισσότερες είναι γνωστές, αφού χρησιμοποιούνται πιο συχνά ακόμη και απο το κωλόχαρ.

Ας δούμε μια λίστα με μερικές Χριστοπαναγίες:

1. Γαμώ τον (put some holy thing here) μου
2. Τον αντίθεό/αντίχριστό μου μέσα
3. Γαμώ την (put holy-mary here) μου
4. Γαμώ την θεούσα μου
5. Γαμώ τον θεόφορό μου
6. Γαμώ το ξυσταύρι μου
7. Είσαι σαν την ψωλή του Μωάμεθ
8. Γαμώ τους βούδες μου
9. Γαμώ τη θεία κοινωνία μου
10. Γαμώ την εκκλησία μου
11. Γαμώ τα διαόλια μου
12. Φάε τα αρχίδια μου καλόγρια

Αυτές είναι μερικές απο τις χαρακτηριστικές Χριστοπαναγίες που χρησιμοποιούνται σε καθημερινή βάση στην Ελληνική επικράτεια.

Για ποιό λόγο όμως θέλει ο Έλληνας να βρίσει το θείο; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μας την δίνει ο αγαπητός μου συνάδελφος Πέτρος Ούτσος, ψυχολόγος με μεταπτυχιακά στην "Λειτουργία της Χριστοπαναγίας".

"Ο άνθρωπος θέλει να είναι απολύτως επιθετικός όταν χρησιμοποιεί την ευγενή τέχνη της ύβρεως. Το να βρίζεις τα ιερά, είναι ένας υπέροχος τρόπος να κεντρίσεις το ενδιαφέρον του αποδέκτη των βρισιών. Μάλιστα, έρχεται δεύτερο σε ισχύ μετά απο το κλασσικότατο "Γαμώ τη μάνα σου"."

Δεχόμαστε τις απόψεις του αγαπητού φίλου, Π. Ούτσου.

Βεβαίως, οι Χριστοπαναγίες μπορούν πολύ εύκολα να θίξουν τον κοινωνικό περίγυρο, γι' αυτό κα η χρήση του θα πρέπει να είναι περιορισμένη. Προτιμήστε καλύτερα τα soft-core "Γαμώ τον ΑΝΤΙθεό μου" (Είναι μια πούστικη δικαιολογία για να μπορείτε να βρίζετε τα θεία).

Παρακάτω, σας παραθέτω το εκπληκτικό ερωτικό τραγούδι του Τζίμη Πανούση, με τίτλο "Σ' Αγαπάω γαμώ τον ******* μου".

*Διόρθωση: Το τραγούδι ονομάζεται "Ερωτικό".


Με εκτίμηση,
Επίτιμος Καθηγητής Υβρεολογίας ΑΠΘ
Π. Α.